×
Klokken van de Buurkerk
Al in de 14de eeuw spitste de Utrechter zijn oren wanneer de klokken van de Buurtoren van zich lieten horen. Zij luidden niet alleen bij kerkelijke, maar ook bij stedelijke gebeurtenissen. Gildeleden die ’s nachts de wacht liepen op de stadsmuren, werden door de banklok opgeroepen om zich op te maken voor de strijd. Ook waarschuwde de banklok, die in 1471 werd gegoten door Steven Butendyc, in tijden van nood. Hij luidde bij storm en brand en verzamelde burgers om raadsbesluiten en zware vonnissen te horen. Tijdens pestuitbraken was een bijna onophoudelijk geluid hoorbaar dat de doden aankondigde. De huidige waakklok is in 1541 gegoten door Jan Tolhuijs en werd geluid in de ochtend en avond ter opening en sluiting van de stadspoort. Toen in 1796 de Bataafse Republiek werd uitgeroepen, met een scheiding tussen kerk en staat tot gevolg, werd de toren vanaf 1798 onder het beheer van de stad geplaatst.
In 1942 leek het er even op dat de levensloop van de klokken tot een ruw einde zou komen. Ze werden namelijk geroofd door de Duitse bezetter, die ze wilde laten omsmelten. In allerijl zijn er toen in Spijk nog gipsen afgietsels van gemaakt, voordat ze naar Duitsland werden verscheept. De banklok bleef als enige eenzaam in de Buurtoren achter. Na de oorlog bleken de klokken hun bestemming gelukkig nooit te hebben bereikt, omdat de boot waarop ze werden vervoerd ‘toevallig’ was gezonken. De klokken waren op de bodem van de rivier de Rijn gelukkig goed bewaard gebleven en eind vijftiger jaren keerden ze terug naar Utrecht. De Buurkerk bevond zich op dat moment net in restauratie en daarom werden de klokken verdeeld over andere Utrechtse kerken, waar de klokkentorens ook leeg waren komen te staan. De grootste klok, de Michaëlklok, werd geschonken aan het in de oorlog zwaar getroffen Wageningen.
Het duurde nog tot 2001 voordat de klokken hun plek in de Buurtoren weer terugkregen, met dank aan de inzet van Stichting Luidklokkenfonds en de stad Utrecht. De Michaëlklok is in Wageningen gebleven en vervangen door een kleine Mariaklok uit de Nicolaaskerk. De banklokstaat inmiddels op de Unescolijst van Top-10 objecten uit het Nederlandse cultuurhistorische erfgoed.
Sinds 1979 luiden de leden van het Utrechts Klokkenluiders Gilde de klokken – net als in de middeleeuwen - handmatig. Zo kun je nog steeds elke ochtend en avond om 7:55 uur en 21:55 uur de waakklok horen, ter opening en sluiting van de ‘stadspoort'. De banklok roept vandaag de dag bijvoorbeeld op tot raadsvergaderingen kondigt op zaterdagen om 17:01 precies de afsluiting van de werkweek aan.